We zitten aan de keukentafel bij de familie Vermeer.
Aan de ene kant van de tafel zit zoon Thomas, die al jaren meedraait in het familiebedrijf. Hij kent de klanten, de cijfers, en voelt zich meer ondernemer dan werknemer. Aan de andere kant zit zijn zus Sophie, die een heel ander pad heeft gekozen. Ze werkt in de zorg en heeft nooit de ambitie gehad om het bedrijf over te nemen.
En dan komt de vraag waar veel families vroeg of laat mee te maken krijgen:
Hoe gaan we om met de verdeling als het bedrijf wordt overgedragen?
De pijn die vaak niet uitgesproken wordt
Dit is een van de lastigste thema’s binnen familiebedrijven. Waarom? Omdat er bijna altijd emoties meespelen:
- Het kind in het bedrijf voelt: “Ik heb hier jaren hard voor gewerkt, dit is mijn leven.”
- Het kind buiten het bedrijf denkt: “Waarom krijgt mijn broer straks alles, en ik niks?”
- Ouders worstelen met schuldgevoel: “Hoe verdelen we eerlijk, zonder dat we een van de kinderen tekortdoen?”
Vaak blijft dit gesprek te lang liggen. Er wordt zakelijk van alles geregeld, maar de emotionele lading blijft onder tafel. Totdat die ene opmerking valt: “Jij bent altijd de favoriet geweest.” En dan barst de bom.
De valkuil: gelijk verdelen is niet altijd eerlijk
Veel families denken: “Als we alles gewoon door twee (of drie) delen, dan is het eerlijk.” Maar eerlijk is niet altijd hetzelfde als gelijk.
Thomas heeft zijn carrière opgeofferd om het bedrijf mee groot te maken. Sophie heeft dat niet gedaan. Betekent dit dat ze automatisch minder recht heeft? Of dat haar bijdrage als kind buiten het bedrijf minder waard is?
Dit soort vragen raken diep, want ze gaan niet alleen over geld of aandelen, maar ook over erkenning en waardering.
De kern: erkenning is net zo belangrijk als eigendom
Wat ik vaak zie, is dat het conflict niet zozeer gaat om percentages of euro’s, maar om gezien worden.
- Sophie wil niet per se de helft van het bedrijf, maar ze wil wél dat haar rol en keuzes serieus worden genomen.
- Thomas wil niet dat zijn inzet wordt afgezwakt tot “jij kreeg gewoon het bedrijf in de schoot geworpen.”
Wanneer er ruimte is om dit uit te spreken, ontstaat er vaak veel meer begrip.
Tips om dit gesprek goed te voeren
- Begin vroeg
Wacht niet tot het moment dat de notaris de stukken opstelt. Hoe eerder je praat over verwachtingen, hoe kleiner de kans dat frustraties opstapelen.
- Maak onderscheid tussen eigendom en leiding
Kinderen die niet actief zijn in het bedrijf, kunnen wel mede-eigenaar zijn – of juist niet. Het is belangrijk om duidelijk te scheiden tussen wie beslist en wie deelt in het eigendom.
- Leg afspraken vast
Een mondelinge belofte klinkt warm, maar kan later leiden tot onbegrip. Zet daarom altijd zwart op wit hoe de verdeling plaatsvindt en wie welke rol krijgt.
- Zorg dat iedereen zich gehoord voelt
Eerlijk verdelen kan betekenen dat de een meer krijgt in geld, en de ander meer in zeggenschap. Het belangrijkste is dat iedereen begrijpt waarom keuzes zo zijn gemaakt.
- Schakel hulp in waar nodig
Soms lukt het niet om dit soort gesprekken zelf te voeren, omdat emoties te hoog oplopen. Een onafhankelijke coach of adviseur kan dan helpen om ruimte te maken voor ieders verhaal.
Samen sterker, ook als niet iedereen in het bedrijf zit
Een familiebedrijf draait uiteindelijk niet alleen om de mensen ín de zaak, maar om de hele familie eromheen. Juist door ook de stemmen van kinderen buiten het bedrijf serieus te nemen, voorkom je scheve gezichten en houd je de harmonie in stand.
Want laten we eerlijk zijn: een gezond bedrijf is prachtig, maar een gezonde familieband is onbetaalbaar.
Herken jij dit spanningsveld in jullie familiebedrijf?
Misschien zit jij in het bedrijf en worstel je met de vraag hoe je broer of zus hierin meeneemt. Of misschien sta je juist buiten het bedrijf, en vraag je je af hoe eerlijk de verdeling straks zal zijn.
Weet: er is altijd een weg die voor iedereen klopt – als je het gesprek op tijd voert.
📞 06 303 755 15
📧 info@helmadelorijn.nl
Warme groet,
Helma